Farklı simantasyon tekniklerinin seramik lamina venerlerin doğru yerleştirilmesi üzerine etkisi

GİRİŞ ve AMAÇ: Çalışmanın amacı, farklı vener yerleştirme tekniklerinin adeziv simantasyon aşamasında venerlerin doğru konumlandırılması üzerindeki etkisini değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmada, fantom maksiller sağ ön kesici dişe model üzerinde bevel şeklinde basamakla preparasyon yapılmıştır. Polivinilsiloksan ölçü malzemesi ile ölçü alınmış ve epoksi reçine materyalinden 30 adet model üretilmiştir. CAD/CAM sistemi kullanılarak cam-seramik malzemeden 30 adet veneer restorasyon üretilmiş, kontrol edilmiş ve 3 gruba ayrılmıştır. İlk grupta, venerler yerleştirme aplikatörü ve yapışkan ucuyla tutularak simantasyon ve polimerizasyon sırasında yerlerinde sabitlenmiş, ikinci grupta ise aynı amaçla ucunda pamuk bulunan presel kullanılmıştır. Üçüncü grupta, venerler parmakla yerleştirilmiş ve ardından polimerize edilmiştir. Her örneğin fotoğrafları, venerler model üzerinde doğru bir şekilde otururken çekilmiştir. Simantasyon sonrasında da aynı hizalanmış fotoğraflar alınmış ve her model için oluşan alan farkı, dijital bir substraksiyon yazılımı kullanılarak kaydedilmiştir. Veriler istatistiksel olarak analiz edilmiştir.
BULGULAR: Parmakla yerleştirme, diğer gruplara göre anlamlı derecede daha düşük yer değiştirme değerleri göstermiştir (p<0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Veneerlerin simantasyon sırasında parmakla tutulması, doğru yerleştirme açısından en güvenilir yöntem
olabilir.

Effect of Placement Techniques on Correct Positioning of Veneers During Cementation

INTRODUCTION: The aim of the study was to evaluate the effect of different veneer placement techniques on correct positioning of veneers during adhesive cementation.
METHODS: Veneer type preparation with a bevel was made on a phantom tooth of maxillary right central incisor. The impression was made with a polyvinylsiloxane impression material and die models (N=30) were made of epoxy resin. Thirty veneer restorations were manufactured from a glass-ceramic material by a CAD/CAM system They were checked and divided into 3 groups. In the first group, veneers were picked-up and held using a placement applicator with an adhesive tip during cementation and polymerization, while a dental cotton tweezers were utilized for the same purpose in the second group. In the third group, veneers were placed bidigitally and then polymerized. Digital photographs were taken from each specimen before cementation while the veneers were securely seated on the dies. Secondary identically aligned photographs were also obtained after cementation and the difference per each die was recorded using a digital substraction software. The data were statistically analyzed.
RESULTS: Bidigitally placement demonstrated significantly lower misfit values than other groups (p<0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Holding veneers bidigitally during cementation may be the most reliable method in terms of proper placement.